In het voorjaar van 2023 heb ik de basisopleiding Fotografie aan de Nederlandse Fotovakschool gevolgd. Iedere lesdag begon hetzelfde: laat een foto zien van één van jouw favoriete fotografen en geef daarbij een toelichting. Als landschapsfotograaf was mijn keuze voor Bas Meelker snel gemaakt, met daarbij een prachtige rustgevende foto van houten paaltjes in het IJsselmeer bij Hindeloopen. Na mijn betoog zei de docent: “Dus aan het eind van deze opleiding kunnen we van jou een remake van deze foto verwachten?” Lachend en een beetje onzeker antwoorde ik met een volmondig ‘Ja’.
Nu wil het geval dat ik enkele weken later een bedrijfsuitje in Friesland had, waar ik op eigen gelegenheid heen ging. Met mijn belofte al weken in mijn achterhoofd ben ik twee uur eerder naar Friesland gereden, om in Hindeloopen de bewuste paaltjes te zoeken en de locatie te bekijken. Na die gevonden te hebben en te hebben genoten van een bakje koffie op het terras, ben ik verder Friesland in gereden voor het bedrijfsuitje.
Op een mooie avond, weer enkele weken later, was het zover. De voorspellingen waren goed, dus reed ik naar Hindeloopen (1 uur rijden voor mij) om deze paaltjes bij een mooie zonsondergang te fotograferen. Het was tijd om mijn belofte in te lossen. Op locatie aangekomen werd het echter steeds bewolkter, met uiteindelijk complete bewolking tot gevolg. Teleurgesteld dacht ik: ‘Heb ik nu een uur voor niks gereden?’. Maar toch zat ik daar ook heerlijk aan de waterkant op een klein strandje, genietend van de rust, het (weliswaar grijze) uitzicht en de weidsheid. En opeens gingen mijn gedachten terug naar één van de lessen. Onze docent vertelde dat hij bezig was met een project, waarbij modellen met blauwe verf ‘versierd’ werden. Als hij dan een erg overbelichte foto ging maken, zag je op de foto in blauwe contouren de model in kwestie, zonder het lichaam zelf te zien. Als het ware abstracte blauwe lichamen. En toen dacht ik ‘Hé, die overbelichtingstechniek zou ik nu hier ook kunnen toepassen.’ Dus een grijsfilter op de lens gezet, waardoor ik een langere sluitertijd kon gebruiken. In de nabewerking was nog een beetje extra belichting nodig om het gewenste resultaat te bereiken. Het resultaat: een abstracte landschapsfoto.
Ondanks dat dit niet de foto is geworden waar ik voor heen was gereden, was ik toch blij met het resultaat. Voor de afronding van de opleiding is deze foto in mijn portfolio terechtgekomen (ik moest toch mijn belofte inlossen). En met resultaat, de docent was laaiend enthousiast. Niet alleen vanwege de foto zelf, maar ook het proces van gebruik maken van de omstandigheden en het kunnen omgooien van het plan als de situatie daar om vraagt.